1821-2021 Η ΕΛΛΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ Από την παράστασή μας, "Το μεγάλο μας Τσίρκο" 25-3-2017

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Οι Ε΄και ΣΤ΄τάξεις στη Βεργίνα

Την Τρίτη 26 Μαΐου, πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη ημερήσια εκπαιδευτική επίσκεψη από τους μαθητές πέμπτης και έκτης τάξης, στη Βεργίνα - Σφηκιά - Νάουσα.
Οι μαθητές συνοδευόμενοι από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου, Στέργιο Σταυρόπουλο, Θεοδότα Τσαγγοπούλου, Μαρία Θεοδωράκη και Αφροδίτη Τάσιου, επισκέφθηκαν αρχικά το αρχαιολογικό μουσείο Βεργίνας και τους βασιλικούς τάφους, όπου και ξεναγήθηκαν από ξεναγό. Στη συνέχεια επισκέφθηκαν τη γειτονική Σφηκιά και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Το μεσημέρι επισκέφθηκαν τη Νάουσα και τη μαγευτική τοποθεσία του Αγίου Νικολάου.
Οι εκδρομείς  επέστρεψαν στις 20:30. 

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Το σχολείο μας για 3η συνεχή χρονιά στους ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΛΗΣ 2015.

Σήμερα το πρωί συγκεντρώθηκαν στον αύλειο χώρο του σχολείου μας, οι είκοσι εννιά μαθητές/τριες  της πέμπτης και έκτης τάξης, για να μεταβούν συνοδεία γονέων και δασκάλων στη γειτονική Καστοριά, προκειμένου να συμμμετάσχουν στους αγώνες πόλης RUN GREECE 2015-ΕΛΛΑΔΑ, ΤΡΕΞΕ!


Ο κάθε μαθητής/τρια πήρε τον αριθμό συμμετοχής μαζί με τη φανέλλα των αγώνων και με μεγάλη χαρά ξεκίνησαν για την όμορφη πρωτεύουσα του Νομού μας.


Τα παιδιά μας για τρίτη συνεχή χρονιά τρέξαν σε αγώνα δρόμου 1.000μ., αποδεικνύοντας με την παρουσία τους ότι αγαπούν τον αθλητισμό και τη συγκεκριμένη εκδήλωση, που τα τελευταία χρόνια οργανώνει ο ΣΕΓΑΣ με τη συνεργασία, αρωγή και συμπαράσταση της τοπικής αυτοδιοίκησης.

 Εκτός των μαθητών μας, συμμετείχαν στους αγώνες  η νεαρή  δασκάλα του σχολείου μας, Ευσταθία Γκουντέλα στα 5 χιλιόμετρα και ο κατά 26 χρόνια μεγαλύτερος, διευθυντής του σχολείου, Λεωνίδας Οικονομίδης στα 10 χιλιόμετρα.



Τους μαθητές συνόδευσαν γονείς των παιδιών και οι δάσκαλοι: Δέσποινα Σπυροπούλου,  Θεοδότα Τσαγγοπούλου, Μαρία Θεοδωράκη, Αφροδίτη Τάσιου κι η γυμνάστριά μας Χρυσαυγή Μιχαλά.

Οι μαθητές/τριες που έλαβαν μέρος εκπροσωπώντας το σχολείο μας ήταν:

Ε΄ΤΑΞΗ
  1. Αδαμίδης Παντελής
  2. Θεοδώρου Χριστίνα
  3. Καρανά Αναστασία
  4. Κάσαρη Αλεξάνδρα
  5. Μορφίδου Ανδριάνα
  6. Μουρατίδης Δημήτριος
  7. Μυρκόπουλος Κων/νος
  8. Μύρτε Φωτούλα
  9. Παπαναγνώστου Μαρία
  10. Ρόμπος Μιχαήλ
  11. Τσακυρίδης Αντώνιος
  12. Πλαλάς Συμεών
ΣΤ΄ΤΑΞΗ

  1. Μουρατίδης Χρήστος
  2. Αντωνιάδης Παναγιώτης
  3. Καρανά Ελένη
  4. Κυπαρίσης Νικόλαος
  5. Τρυγώνης Κων/νος
  6. Σιώμος Γεώργιος
  7. Αφεντουλίδης Στυλιανός
  8. Μύρτε Φατιόν
  9. Σερέγκος Απόστολος
  10. Σερέγκος Ευάγγελος
  11. Μπίζιου Έλλη
  12. Σιδηρόπουλος Βασίλειος
  13. Τζεντίγκου Τζέσικα
  14. Διαμαντόπουλος Παύλος
  15. Νέστορας Αναστάσιος
Συγχαίρουμε τους μαθητές/τριες μας, που άφησαν την κυριακάτικη ξεκούραση και χαλάρωσή τους και με προθυμία έλαβαν μέρος στην υπέροχη αυτή αθλητική, πολιτιστική και κοινωνική εκδήλωση.

Και του χρόνου με υγεία και περισσότερες συμμετοχές!

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Τρεις... ανθισμένους μύθους θα σας πω!



Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα; Ή ο Απρίλης έχει τ’ όνομα κι ο Μάης τα λουλούδια; Ό,τι και να ισχύει, λίγα λουλούδια, αν θέλεις, στείλε μου. Κι εγώ τρεις μύθους για ανθισμένες αγάπες θα σου πω!

Ο Νάρκισσος, που αγάπησε τον εαυτό του 
Γιος του ποταμού Κηφισού, ο Νάρκισσος φημιζόταν για την ομορφιά αλλά και την απονιά του. Πολλές ήταν οι νύμφες που τον είχαν ερωτευτεί, αλλά εκείνος όλες τις απέρριπτε και τις περιφρονούσε. Ανάμεσά τους και η νύμφη Ηχώ, την οποία, επειδή τόλμησε να του εκφράσει την αγάπη της, την περιγέλασε και την ταπείνωσε.
Τότε εκείνη τον καταράστηκε ν’ αγαπήσει φλογερά, αλλά να μη βρει ανταπόκριση στην αγάπη του. Και η θεά Αφροδίτη έβαλε το χεράκι της για να πιάσει η κατάρα. Μια μέρα που ο Νάρκισσος κυνηγούσε στο δάσος, δίψασε πολύ. Ψάχνοντας γύρω του, εντόπισε μια πηγή που τα κρυστάλλινα και πεντακάθαρα νερά της σχημάτιζαν μια ακύμαντη λιμνούλα. Αλλά, σκύβοντας για να πιει, αντίκρισε για πρώτη φορά το πανέμορφο πρόσωπό του, σαν σε καθρέφτη. Και τότε ένιωσε το βέλος του έρωτα. Τίποτα δεν είχε πια μεγαλύτερη σημασία γι’ αυτόν από το να θαυμάζει τον εαυτό του! Ξεχνούσε να φάει και να κοιμηθεί και δεν έπινε νερό, για να μην ταράξει τα νερά της λίμνης και χαθεί η εικόνα του. Ώσπου αδυνάτισε τόσο πολύ, που έγειρε στο χορτάρι και ξεψύχησε. Στο σημείο εκείνο φύτρωσε το λουλούδι νάρκισσος, γνωστό και ως μανουσάκι, για να θυμίζει σε όλους τον πόνο του ανικανοποίητου έρωτα.

Ο Υάκινθος, που παράβγαινε του Απόλλωνα
Το στερνοπούλι του βασιλιά της Σπάρτης, ο Υάκινθος, ήταν ένα αγόρι χαρούμενο και καλοκαμωμένο, αγαπημένος φίλος του θεού Απόλλωνα. Συχνά διασκέδαζαν μαζί στις όχθες του ποταμού Ευρώτα, παράβγαιναν στα αθλήματα και πήγαιναν στο κυνήγι.
Μια μέρα αγωνίζονταν στη ρίψη του δίσκου. Ο Απόλλωνας ξεχάστηκε, έβαλε όλη τη θεϊκή του δύναμη και ο βαρύς, μπρούντζινος δίσκος εκτοξεύτηκε πολύ ψηλά στον ουρανό. Έτρεξε ξοπίσω του ο Υάκινθος για να τον πιάσει μόλις θα έπεφτε και να αποδείξει στον φίλο του ότι κι εκείνος ήταν αρκετά δυνατός και επιδέξιος. Αλλά τόση ήταν η ορμή του δίσκου, που, πέφτοντας στο έδαφος, αναπήδησε και χτύπησε θανάσιμα το αγόρι στο κεφάλι. Απαρηγόρητος ο Απόλλωνας, τα έβαλε με τον εαυτό του που φέρθηκε τόσο απερίσκεπτα και έγινε αιτία να χαθεί ο φίλος του. Και πρόσταξε όπου έπεσαν σταγόνες από το αίμα του να φυτρώσει ένα μυρωδάτο λουλούδι, ο υάκινθος ή ζουμπούλι.

Μια άλλη εκδοχή του μύθου λέει ότι ο Ζέφυρος, θεός του ομώνυμου ανέμου, ζήλευε τόσο τη φιλία του Υάκινθου με τον Απόλλωνα, που φύσηξε και έστρεψε το δίσκο ίσια καταπάνω στο κεφάλι του άτυχου νέου. Είναι και η ζήλια στο παιχνίδι της αγάπης...


Η Ανεμώνη, που κάποτε ήταν ο αγαπημένος μιας θεάς

Ο Άδωνις ήταν ο ομορφότερος των θνητών και η Αφροδίτη, η ομορφότερη των θεών, δεν μπόρεσε να μείνει ασυγκίνητη. Άφησε τα παλάτια, τα στολίδια και την καλοπέρασή της στον Όλυμπο και τον ακολουθούσε στα δάση της Κύπρου, όπου του άρεσε να κυνηγάει. Και όλο τον παρακαλούσε να αρκείται στα εύκολα θηράματα, αγριοκάτσικα, λαγούς και ελάφια, και να μη ριψοκινδυνεύει.
Όμως η νιότη δε λογαριάζει κίνδυνο και μια μέρα που η θεά έλειπε και τα λαγωνικά του έβγαλαν ίχνη αγριογούρουνου, ο Άδωνις ξέχασε τις ορμήνιες της και το πήρε στο κατόπι. Εξαγριωμένο από το φόβο του, το θηρίο τού κατάφερε μια γερή λαβω-ματιά και το παλικάρι έχασε πολύ αίμα και πέθανε. Πολλά μερόνυχτα αναζητούσε το σώμα του η Αφροδίτη. Τα ρούχα της κουρελιάστηκαν καθώς διέσχιζε τα πυκνά δάση, τις απάτητες χαράδρες, τα απόκρημνα φαράγγια. Το τρυφερό κορμί της μάτωνε συνεχώς από τ’ αγκάθια, τις σουβλερές πέτρες και τ’ αγριόχορτα και, όπου έσταζε το αίμα της, φύτρωναν κατακόκκινα τριαντάφυλλα. Όταν βρήκε το άψυχο κορμί του αγαπημένου της, τον θρήνησε πικρά και πρόσταξε όπου έσταξε το δικό του αίμα να φυτρώσει ένα λουλούδι πανέμορφο, αλλά λιγόζωο σαν κι αυτόν, η ανεμώνη.
Μια άλλη εκδοχή του μύθου λέει ότι ο θάνατος του Άδωνη δεν οφειλόταν ακριβώς σε «ατύχημα», αλλά στη διεκδίκηση του έρωτά του από τη θεά του Κάτω Κόσμου, την Περσεφόνη. Ο Δίας, ο πατέρας των θεών, έδωσε τη λύση: το μισό χρόνο ο Άδωνις έμενε στη γη με την Αφροδίτη και τότε έρχονταν η άνοιξη και το καλοκαίρι και τον άλλο μισό στον Άδη με την Περσεφόνη, οπότε έρχονταν το φθινόπωρο και ο χειμώνας.
kathimerini.gr-ερευνητές